Kategoria: O ZWIĄZKACH

Od kilku lat prowadzę spotkania z narzeczonymi dotyczące planowania dekoracji ich ślubu. Większość, ogromna większość to cudowni ludzie, w których nie trzeba wpatrywać się zbyt długo, aby dostrzec uczucie. Ale zawsze w sezonie zdarzy się para, na którą patrzę i zastanawiam się „czemu decydujesz się związać z tym pajacem”? „Co Cię podkusiło biedaku, że chcesz mieć taką burą żonę?”
Schemat jest zawsze ten sam – on, luzak szyderca, miszcz salta oczami. Ona zaangażowana, z wypiekami opowiadająca mi o kwiatach, wizji, marzeniach.

Jesteś facetem. Bujasz się z nią już dość długi czas. Trzymanie jej za rękę nadal sprawia Ci przyjemność, lubisz zapach jej włosów, akceptujesz dziwne przyzwyczajenia… W takim razie czy to ten moment?

Mówi się, że w narzeczeństwie nie ma już czasu na pytania. To czas działania, planowania, podejmowania zdecydowanych kroków. Mówi się też, że ślub i wesele to typowo
babskie sprawy. Facet po wsunięciu pierścionka na palec ukochanej skończył robotę. Że on się nie ekscytuje, nie przeżywa, nie waha. Na temat ślubów, wesel, związków i narzeczeńskich
relacji mówi się bardzo dużo, ale cokolwiek dotrze do Waszych uszu, bądźcie uprzejmi mieć wątpliwość.

Bycie w związku powoduje kilka efektów ubocznych. Są takie, którą mogą wystąpić, ale nie muszą, oraz takie, które zdarzą się na pewno. Z tych pewniaków dziś wymienię jeden – kłótnie. I nawet jeśli jesteście obecnie parą, która najbardziej drażni znajomych – milusińskie przytulaski z ciepłym głosikiem i zawsze splecionymi rączkami to nawet Was to w końcu trafi. Pokłócicie się. Ona przez Ciebie zapłacze, a Ty przez nią zaklniesz tak, że ziemia się zatrzęsie.
Sztuką jest jednak kłócić się tak, żeby po kliku latach związku czy małżeństwa nie stać się emocjonalnym wrakiem czy zgorzkniałym skurczybykiem.